Ik heb mijn interesse in country (beïnvloedde) muziek de laatste 10 jaar nooit onder stoelen of banken gestoken, maar veel meer dan 25 pure country albums zal ik echt niet in de kast hebben staan. Misschien komt dat deels omdat ik er te weinig van weet of omdat ik me te snel verveel met het genre. Boy Wayne mag zich in ieder geval bij dat korte rijtje doen aansluiten (dus haters van het genre hoeven niet verder te lezen). Het gaat hier namelijk om ouderwetse country zonder al teveel opsmuk. Een flink deel van de nummers hebben geen eens elektrische instrumenten, maar doen prima zaken met banjo, staande bass, viool en kwastjes op de drumkit.

Hoewel Hank III (bevriend met Bob Wayne) veel genoemd wordt als vergelijkingsmateriaal hoor ik er vooral ook veel Johnny Paycheck, David Allan Coe en Waylon Jennings terug bij Bob Wayne. Zoals gezegd krijg ik snel genoeg van country en zo ook van Bob Wayne. Dat neemt niet weg dat de nummers heel erg goed in elkaar zitten en ook nog eens tekstueel uitstekend zijn te noemen (voor mij heel erg belangrijk in dit genre!). Maar alle nummers lijken me toch een beetje teveel op elkaar na een volledige luisterbeurt. Misschien ervaar ik dat zo omdat ik niet groot genoeg fan ben van het genre, maar hoe dan ook: ik moet echt even wat anders draaien nadat ik de hele plaat heb uitgezeten.

Veel van deze nummers zijn overigens niet nieuw, maar oude nummers van Wayne in een nieuw jasje. Nu ben ikzelf helemaal niet bekend met de oude nummers dus zou je het verschil niet kunnen zeggen, maar ik weet wel dat als je van verhalende country houdt met stoere teksten dat dit echt wat voor jou is. Ik wilde daarnaast ook nog even melden dat meneer Wayne in het nummer “Everything's legal in Alabama” nog specifiek Nederlandse meisjes en Amsterdam noemt. Blijkbaar is Alabama ook erg leuk als je van drugs en sex houdt. Misschien wel handig om te weten als je van de zomer op vakantie wilt gaan...

Score: 72/100