Humor is natuurlijk om te lachen, maar niet iedereen houdt van hetzelfde soort nerdy humor. En zeker een bepaalde boodschap en humor in je muziek verweven, zoals Dead Milkman dat altijd heeft gedaan, is niet voor iedereen. Ik sta er in principe niet negatief tegenover en sta daarbij helemaal open voor verrassingen van deze band die rond mijn geboortejaar al muziek aan het maken waren. Helaas weet Dead Milkmen me niet te overtuigen dat deze comeback-plaat echt de moeite waard is. Waar bands als They Might Be Giants en Weezer cultstatus behaalden met soortgelijke formule bleven deze melkboeren altijd al ver achter. Ook solo lukte het Joe Jack Talcum niet om echt door te breken in de ruim vijfentwintig jaar dat ie naast Dead Milkmen aan de weg timmerde. En dus ook dit keer (hoewel menig criticus claimt dat het weer van hoog niveau is) gaat het hem weer niet lukken, als je het mij vraagt. Hoewel ik het cool vind dat deze band weer helemaal terug is en ik het graag een keertje live zou gaan zien heeft The King In Yellow te weinig te bieden om echt mee te doen met de kwaliteitsreleases van vandaag de dag. Houd jij van geeky poppy rock met een lichte poppunk inslag dan kun je nog altijd deze plaat oppikken, maar verwacht zeker niet weggeblazen te worden.

Score: 54/100