Far From Finished - Let's Be Frank
Far From Finished was ooit een uitstekende band. De eerste twee albums zijn écht heel erg goed en live staat de band ook als een huis. Ik durf zelfs te zeggen dat als hun eerste releases uit waren gekomen eind jaren 90/ begin jaren 00, dan was FFF nu net zo groot als Street Dogs. Echter wilde het publiek, zeker in Nederland, niet happen. Heel erg jammer, want het zijn prima dudes die toffe muziek maken. Het album East Side of Nowhere, met Mark Lind en de drummer van Ducky Boys, is wat mij betreft nu al een streetpunk klassieker. Maar juist het übercatchy Living in the Fallout had in principe alles in zich om de band te laten doorbreken (een enkele filler daargelaten). Dat gebeurde niet. En het derde album, waarbij de rauwe randjes verrassend weg waren, was daarentegen een draak. Niet geheel toevallig heet die plaat ook Forgettable. Want meer dan dat was het niet.
Op Let’s be Frank, een 7” met 4 tracks, toont de band uit Boston het nog altijd niet verleerd te zijn. Bijna poppy streetpunkrock met rauwe doch zuivere vocalen en veel melodie. Mother Mercy en Man in the Picture zijn hier favoriet, maar eigenlijk is het vooral het algehele gevoel van de 4 tracks dat mij opvrolijkt. FFF laat zien nog altijd een uitstekend bandje te zijn. De terugkeer naar kwaliteit, en het afstappen van het najagen een mislukte Green Day clone te worden, is net op tijd trouwens. Want de band staat op het punt om naar Europa te komen.Score: 77/100
Reacties | ||||||||
| ||||||||